Όταν άναψε η επαναστατική φωτιά του 1821 και ανοίχτηκε αιματηρά «ο κοσμογονικός κρατήρας» του εννιάχρονου πολέμου της Εθνεγερσίας, αναδείχτηκε ακατάβλητη η ψυχή των Ελληνίδων και οι προσωπικές θυσίες ήταν ατελείωτες.
Στίχοι εκ του Συναξαρίου εκ του Μηναίου:
»»Ως οσφράδιον υακίνθινον Λόγε,
»»Δέξαι τον Υάκινθον αυτοίς καλάμοις".
»»Ευσεβών γονέων, Θεοκλήτου και Θεονίλλης καλουμένων, τέκνον ών.
Ο Άγιος Αστέριος καταγόταν από την Καππαδοκία. Γεννήθηκε μεταξύ του 330 και 335 και πέθανε μεταξύ του 420 και 425. Αρχικά σπούδασε, κατά τα λεγόμενα του ιδίου, κοντά σε κάποιο Σκύθη, δηλαδή Γότθο, ο οποίος είχε πουληθεί αιχμάλωτος στην Αντιόχεια, αλλά χάρη στις γνώσεις του αναδείχθηκε διδάσκαλος της ελληνικής, της λατινικής και των νομικών.
Το θαυμάσιο τούτο κείμενο δε ξέρουμε ποιο χρόνο γράφηκε. Εκφωνήθηκε όμως στη μνήμη (9 Μαρτίου) των 40 Μαρτύρων, που το 320 θανατώθηκαν κατά το διωγμό του Λικινίου.
Άγιος Θεοφύλακτος επίσκοπος Νικομήδειας Πόντου - Πίστη και ανδρεία – Πόντος και Ορθοδοξία. Τω αυτώ Μηνί Μαρτίω Η΄, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Θεοφυλάκτου Επισκόπου Νικομηδείας Πόντου.
« Καὶ σαρκὸς ἐξόριστος, ὡς καὶ πατρίδος,
Θεῖος Θεοφύλακτος, οὗ Θεὸς φύλαξ.
Ἤλυθεν ὀγδοάτῃ Θεοφύλακτος Θεοῦ ἄγχι »
