Χίλιοι άρχοντες “χίλοι προσκυνητάδες” όπως λέει επί λέξη το Ποντιακό Δημοτικό Τραγούδι εκ της περιφερείας Χαλδίας, απεφάσισαν εν μέσω του Χειμώνος να πραγματοποιήσουν ένα αρκετά μακρύ και επικίνδυνο για την εποχή εκείνη ταξίδι, να κατεβούν στην Τραπεζούντα για να υποβάλουν τα σέβη τους στο νέο Αυτοκράτορα.
Ένα από τα ψηλότερα και ομορφότερα βουνά του Πόντου είναι και η οροσειρά του Αϊ Κώστα, διακλάδωσις του Άεν Παύλου της Αυλίανας. Στους χάρτες σημειώνεται με το όνομα Παλαπάν-Ντάγ, ενώ στα μέρη εκείνα ήταν γνωστό με το όνομα Αϊ-Κώστας, ενώ ο Παλαπάνος ήταν ένα τμήμα του Αϊ-Κώστα μεταξύ Τσολόχ̆αινας και Χαβίανας. Το ύψος του ήταν περί τα 2.500 μέτρα.
Μια απο τις δειράδες (κορυφογραμμές) της οροσειράς του Αϊ-Κώστα, κατερχόμενη προς βορρά αποτελεί τη ράχη που διαχωρίζει την κτηματική περιοχή μεταξύ Άδισσας και Χαβίανας – Θόμπορας αφενός, και Ζουγουδέν αφετέρου κι όσο προχωρά παραπέρα σχηματίζει το μεταλλειοφόρο βουνό του Κουντέν του οποίου η εκμετάλλευση γινόταν ταυτόχρονα στα μεταλλεία της Κορόνιξας και του Κανίου μη αφήνοντας άλλα ίχνη παρά τις σωρείες των εκβολάδων (τσοχάρια) και τα πολλαπλά σπήλαια (μαγαράδες) εκ των οποίων σπουδαιότερο ήταν "τ' Αράπ' το τρυπίν".
Για την ονομασία της Υποδιοίκησης (Καζά) Δορούλ (Τορούλ) δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα σε όλα παρατηρεί ο κ Σταύρος Κοκκινίδης στα τεύχη 47-48 της Ποντιακής Εστίας στη σελ 231, ούτε σε όσα γράφει σχετικά με την προέλευση του ονόματος του ποταμού «Κάνιν» ο κ Κανδηλάπτης σε άλλα τεύχη του ίδιου περιοδικού.