• Home
  • Ιστορία
  • Κερασούς, Κερασούντα η Ελληνικότατη πόλις του Πόντου - Ιστορικό σημείωμα

Κερασούς, Κερασούντα η Ελληνικότατη πόλις του Πόντου - Ιστορικό σημείωμα

Ξενοφώντας,φιλιππιάδα,ηπείρου,κερασούντα,μύριοι,μιθριδάτες,σινώπη,φαρνακία,πολεμωνιακός,πόντος,αλέξιος,κομνηνός,τουρκομάνοι,κουστογιάν,καβασίτης,γενουάτες Ο Ξενοφώντας πρώτος έγραψε για την Κερασούντα εκθειάζοντας την φιλοξενία των Κερασουντίων προς τους Μύριους. Η Κερασούς, πόλις Ελληνικοτάτη του Πόντου, ιδρυθείσα τον Ζ’ αιώνα π.Χ. από τους Σινωπείς, υπήρξεν ανεξάρτητος πόλις όπως και άλλες πόλεις του Πόντου, μέχρι της ιδρύσεως του βασιλείου του Πόντου υπό των Μιθριδατών. Ο βασιλεύς Φαρνάκης μετωνόμασε την πόλη σε Φαρνακία και εγκατέστησε στον τόπο αυτό κι άλλους κατοίκους από τα γειτονικά μέρη. Το όνομα Φαρνακία διατηρήθηκε μέχρι της καταλύσεως του βασιλείου του Πόντου υπό των Ρωμαίων. Υπο την ρωμαϊκή κυριαρχία η πόλις διετήρησε την αυτονομίαν της καθώς και το αρχαίον όνομα Κερασούς. Τούτο κατά μία τινά εκδοχή παράγεται εκ του : Κέρας-ούς (ως κέρατο) λόγω του σχήματός της, κατά άλλην δε εκδοχή, εκ του δέντρου κέρασος (κερασιά).

Ξενοφώντας,φιλιππιάδα,ηπείρου,κερασούντα,μύριοι,μιθριδάτες,σινώπη,φαρνακία,πολεμωνιακός,πόντος,αλέξιος,κομνηνός,τουρκομάνοι,κουστογιάν,καβασίτης,γενουάτες Το μόνον επιγραφικόν τεκμήριον της ρωμαϊκής κυριαρχία είναι τα ορειχάλκινα νομίσματα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Αδριανού, Αυρηλίου και άλλων, που φέρουν από την μία όψη το όνομα του αυτοκράτορος και από την άλλη την λέξιν «Κερασουντίων». Κατά την εποχή της ρωμαιοκρατίας ο Ρωμαίος στρατηγός Λούκουλλος μετέφερε από την Κερασούντα στην Ρώμη το φυτό της κερασιάς. Κατά τους βυζαντινούς χρόνους η Κερασούς υπήγετο εις την επαρχίαν του Πολεμωνιακού Πόντου και μεταγενέστερα εις την κατά θέματα διαίρεσιν του κράτους, στην επαρχίαν Χαλδίας την οποίας πρωτεύουσα ήτο η Τραπεζούς. Η Κερασούς, ως αποτελούσα σπουδαίον επίνειον της εκτεταμένης ενδοχώρας της, υπήρξε πολλάκις ο στόχος των κατακτητικών βλέψεων διαφόρων φυλών του εσωτερικού. Κατά το 1300 μ.Χ. επι αυτοκράτορος Αλεξίου Β’ του Κομνηνού, πολυάριθμος στρατός τουρκομάνων με επικεφαλής τον Κουστογιάν επιδραμών εκ του εσωτερικού, κυρίευσε την πόλιν, αλλά ο αυτοκράτορ επελθών εκ Τραπεζούντος συνήψε μάχην φονικοτάτην, καθ’ ην συνέλαβε τον Κουστογιάν και ηχμαλώτισε μεγάλο μέρος του στρατού του.
Η εμπορικοτάτη τοποθεσία της πόλεως προσείλκυσε τους Γενουάτες οι οποίοι την κατέλαβαν και ίδρυσαν το 1348 επι αυτοκράτορος Μιχαήλ, την δική τους παροικία. Αναφέρεται ότι έλαβε χώρα και ναυμαχία στην οποία ο αυτοκρατορικός στόλος ηττήθηκε και φονεύθηκε ο ναύαρχος μέγας δούκας Ιωάννης Καβασίτης. Τότε οι Τραπεζούντιοι για εκδίκηση προέβησαν σε φόνους και λεηλασίες σε βάρος των εκεί Γενουατών. Ήλθε όμως τότε εναντίον της πόλεως ισχυρός γενουατικός στόλος ο οποίος ζητούσε ικανοποίηση. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις συνομολογήθηκε σύμβαση σύμφωνα με την οποία ο αυτοκράτορας παραχώρησε στους Γενουάτες οχυρή θέση κοντά στην Τραπεζούντα ενώ εκείνοι υποχρεώθηκαν να παραδώσουν την Κερασούντα.
Κατά το 1349-1390 η Κερασούς εστασίασε κατά του Αλεξίου του Γ΄. Στρατός Κερασουντίων ήλθε κατά της Τραπεζούντας ζητών την καθαίρεση του αυτοκράτορος. Αλλά ο Αλέξιος διεσκόρπισε τους στασιαστές και καθυπέταξε την πόλη.
Επτά χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους τούρκους, κατελήφθη και η Κερασούντα με συνθήκη, σύμφωνα με την οποία οι Κερασούντιοι είχαν το δικαίωμα να κατοικούν εντός των τειχών της πόλης. Ο πληθυσμός της γνώρισε μεγάλη ελάττωση μετά την άλωση, διότι οι περισσότεροι κάτοικοι της αποδήμησαν στην Ρωσία καθώς δεν μπορούσαν να υπομείνουν τον τουρκικό ζυγό.
Από τον ΙΘ’ αιώνα (19ο) ο πληθυσμός της πόλης παρουσιάζει αύξηση μετά την συρροή νέων κατοίκων απ’ την Χαλδία. Για την νεότερη ιστορία της πολυπαθούς πόλεως γράφτηκαν πολλά από τον ιστοριογράφο κ Γεώργιο Βαλαβάνη.
Οι Έλληνες κάτοικοι της Κερασούντας μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, εγκαταστάθηκαν σε διάφορα μέρη του Ελληνικού Βασιλείου το δε όνομα της Νέα Κερασούς δόθηκε στον συνοικισμό της Φιλιππιάδος της Ηπείρου όπου μένει ένα μικρό μέρος των Κερασουντίων.

Παρακολουθείστε το βίντεο μας για τα γαμήλια τραγούδια, τους χορούς και τα έθιμα της Κερασούντας
Πηγή : Κ. Χριστοφορίδης, Ποντιακά φύλλα τεύχος 9-10

Pin It

Print

Add comment


Security code
Refresh

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ